Morze Północne

słowa: Tomasz Opoka
muzyka: tradycyjna

1. Słuchajcie morscy bracia, jak w linach śpiewa wiatr, G C G C G
O strasznym losie majtka, co zwał się Jan van Deijk. a a6 D D7
Pod nogą pokład chwiejny, portowych tawern gwar, G C G C G
Północne Morze wokół i przyjaźń w szklance grogu – a a6 G e
Bogactwo tylko takie znał. a D G

2. Dowodził nim kapitan, co morski zgłębił fach,
Pochodził z Amsterdamu, gdzie piękną córkę miał.
Niejeden więc marynarz u stóp jej serce kładł,
Kapitan był, jak Morze Północne, wszystkim wrogi,
Żadnemu chłopcu nie był rad.

3. A gdy hiszpańskich królów z Holandii wygnał lud,
Kapitan powiódł okręt, strzec Amsterdamu wrót.
Jesienny czas już nastał, świat cały tonął w mgle,
Wtem z masztu ktoś zawołał: „Hiszpański widzę okręt!”,
Krzyknęli więc: „Hiszpanom śmierć!”.

4. Usłyszał to kapitan, na pokład spiesznie zbiegł,
Znak krzyża skreślił szpadą i tak załodze rzekł:
„Ten z was, co wrogi okręt na morza pośle dno,
Zostanie nagrodzony bogactwem niezmierzonym,
Za żonę pojmie córkę mą.”

5. Spojrzeli po grzywaczach, a w oczach mieli strach,
„Gdy nie chce nikt – ja pójdę!” – powiedział Jan van Deijk.
W Północne Morze skoczył, przez zimną płynie toń,
„Łaskawe bądź mi morze i ocal mnie, o Boże” –
Szeptał dziurawiąc galeonu dno.

6.Już wraca Jan przez morze, gdzie okręt czekać miał,
Wtem widzi – jego statek bierze kurs na Amsterdam.
Oszukał go kapitan, miast córki śmierć mu dał,
Zostało tylko morze, okrutne zimne morze
I ludzkiej zdrady gorzki smak.
Zostało tylko morze, północne, straszne morze
I ludzkiej zdrady gorzki smak.

Pobierz cały śpiewnik szanty
Inne szanty masowego rażenia:
Morze, Moje Morze
Na Mazury
Negroszanta
O, Weź Ją!
Pacyfik